Czytając katalogi producentów wędzisk często spotykamy opisy w stylu: „włókna węglowe o najwyższym module”, czy np. „najwyższy moduł na rynku !”. Zastanówmy się teraz nad tym. Włókna węglowe można sklasyfikować na kilka podstawowych grup, mianowicie:
– HM – (high modulus) włókna węglowe wysoko- modułowe, MY > 300 GPa
– IM – (intermediate modulus) włókna węglowe średnio- modułowe MY = 100 – 300 GPa
– LM – (low modulus) włókna węglowe nisko- modułowe MY < 100 GPa
– HS – (high stenght) włókna węglowe wysokowytrzymałem, posiadające stosunkowo niski MY ale bardzo dużą wytrzymałość na rozciąganie (oploty wzmacniające blanki)
Na pewno sami spostrzegliście, że wędki opisywane często jako „wysokomodułowe” wykonane są z węgla IM (np. IM8). Rzeczywiście materiał posiada wysoki moduł sprężystości, ale z punktu widzenia włókien węglowych to tylko „średnie możliwości”. Cyfry, które znajdują się przy określeniu materiału to zwykle oznaczenie producenta, nie sugeruje odczytywać z nich czegokolwiek.
Nasze blanki to nie tylko włókna węglowe – to kompozyty, w których „gliną” łączącą wszystko są różnego rodzaju żywice, zwykle epoksydowe. Najprościej mówiąc, kompozyt to taki materiał, którego składniki w wyniku wzajemnego połączenia nadają mu określone własności. Dlatego blank wykonany ze średnio-modułowego wł. węglowego nie będzie zginał się jak stal. Włókna węglowe produkowane są w postaci „nitek”, które w następnym etapie łączy się tworząc maty o różnego rodzaju splocie. Jest to nic innego jak tkanina (nie da się na to łapać ryb). Dlatego też, materiałem nośnym są żywice, a włókna węglowe odpowiedzialne są za przenoszenie obciążeń. Oczywiście istnieje wiele rozwiązać materiałowych w blankach takich jak budowa warstwowa z różnego rodzaju włókien, oploty wzmacniające itp. Nie jest to jednak bez znaczenia, ponieważ włókna węglowe najskuteczniej przenoszą obciążenia w kierunku równoległym do osi włókna – o ile przy ugięciu sprawa jest prosta (włókna na zewnętrzu łuku są rozciągane), to np. przy skręcaniu blanku większość obciążeń skręcająch przenoszona jest przez oploty wzmacniające, ponieważ wtedy siły skręcające są styczne do oplotu. Kiedy zostanie opracowany już kompozyt można dla niego jako całości wyznaczyć moduł Younga, tak samo jak dla pojedynczego włókna węglowego. MY jest jedną z podstawowych danych materiałowych wykorzystywanych przy wszelkiego typu projektowaniu. Ówcześnie projektowanie to bazuje na komputerowym modelowaniu 3D oraz złożonych analizach numerycznych. Dzięki temu producenci stosunkowo niewielkim kosztem są w stanie stworzyć blanki o pożądanych własnościach. Ostatnimi czasy głośno było o szybkich, smukłych blankach charakteryzujących się grubą ścianką myślę, że powstały one w ten właśnie sposób.
Reasumując, fakt jest taki, że nasze nowoczesne wędki to naprawdę zaawansowane przyrządy, które pozwalają nam pewnie holować ryby i dają nam ogromną frajdę ze spędzania czasu nad wodą.
– HM – (high modulus) włókna węglowe wysoko- modułowe, MY > 300 GPa
– IM – (intermediate modulus) włókna węglowe średnio- modułowe MY = 100 – 300 GPa
– LM – (low modulus) włókna węglowe nisko- modułowe MY < 100 GPa
– HS – (high stenght) włókna węglowe wysokowytrzymałem, posiadające stosunkowo niski MY ale bardzo dużą wytrzymałość na rozciąganie (oploty wzmacniające blanki)
Na pewno sami spostrzegliście, że wędki opisywane często jako „wysokomodułowe” wykonane są z węgla IM (np. IM8). Rzeczywiście materiał posiada wysoki moduł sprężystości, ale z punktu widzenia włókien węglowych to tylko „średnie możliwości”. Cyfry, które znajdują się przy określeniu materiału to zwykle oznaczenie producenta, nie sugeruje odczytywać z nich czegokolwiek.
Nasze blanki to nie tylko włókna węglowe – to kompozyty, w których „gliną” łączącą wszystko są różnego rodzaju żywice, zwykle epoksydowe. Najprościej mówiąc, kompozyt to taki materiał, którego składniki w wyniku wzajemnego połączenia nadają mu określone własności. Dlatego blank wykonany ze średnio-modułowego wł. węglowego nie będzie zginał się jak stal. Włókna węglowe produkowane są w postaci „nitek”, które w następnym etapie łączy się tworząc maty o różnego rodzaju splocie. Jest to nic innego jak tkanina (nie da się na to łapać ryb). Dlatego też, materiałem nośnym są żywice, a włókna węglowe odpowiedzialne są za przenoszenie obciążeń. Oczywiście istnieje wiele rozwiązać materiałowych w blankach takich jak budowa warstwowa z różnego rodzaju włókien, oploty wzmacniające itp. Nie jest to jednak bez znaczenia, ponieważ włókna węglowe najskuteczniej przenoszą obciążenia w kierunku równoległym do osi włókna – o ile przy ugięciu sprawa jest prosta (włókna na zewnętrzu łuku są rozciągane), to np. przy skręcaniu blanku większość obciążeń skręcająch przenoszona jest przez oploty wzmacniające, ponieważ wtedy siły skręcające są styczne do oplotu. Kiedy zostanie opracowany już kompozyt można dla niego jako całości wyznaczyć moduł Younga, tak samo jak dla pojedynczego włókna węglowego. MY jest jedną z podstawowych danych materiałowych wykorzystywanych przy wszelkiego typu projektowaniu. Ówcześnie projektowanie to bazuje na komputerowym modelowaniu 3D oraz złożonych analizach numerycznych. Dzięki temu producenci stosunkowo niewielkim kosztem są w stanie stworzyć blanki o pożądanych własnościach. Ostatnimi czasy głośno było o szybkich, smukłych blankach charakteryzujących się grubą ścianką myślę, że powstały one w ten właśnie sposób.
Reasumując, fakt jest taki, że nasze nowoczesne wędki to naprawdę zaawansowane przyrządy, które pozwalają nam pewnie holować ryby i dają nam ogromną frajdę ze spędzania czasu nad wodą.